OFICJALNE OŚWIADCZENIE

vincent

Lenin mawiał "ilość przechodzi w jakość" ale nie każdego porywa towarzysz Iljicz Wink

prozac

Powiem szczerze, że informacja o "rozwodzie" w Artrosis była dla mnie najlepszą wiadomością z tego obozu od wielu lat. "Con trust" generalnie mi się podobał, ale panowie moim zdaniem tak pasowali do Artrosis jak pięść do nosa. Nie podzielałem też jakoś zachwytów scenicznymi dokonaniami tego składu. Energia owszem była, ale miałem czasem wrażenie, że w nadmiarze i kosztem samej muzyki i klimatu. Poza tym w tym składzie powstała tylko jedna płyta i to na przestrzeni wielu lat. Patrząc na kierunek jaki panowie obrali wraz z nową wokalistką w Electric Chair tym bardziej się cieszę, że Artro nie pójdzie w tą stronę.

vincent

Muzyka to nie matematyka gdzie jest tylko jedno dobre rozwiązanie, tu decydują trochę inne wartości których nie da się zmierzyć. Stara ekipa miała swój pomysł na muzykę - trudno im to zarzucać. Aby nie było tak dosłownie - to tak jakby wokalista jazzowy chciał aby kapela grająca elektro napisała mu muzykę. Oni w dobrej wierze napisaliby utwór i byliby święcie przekonani że to jest właśnie to ale ... No i biorąc na warsztat utwór wspomnianego EC. Nie wiem czy kojarzysz Aion "bleeding heart" (projekt w którym grał Migdał) sprzed 15 lat czy jeszcze lepiej. Jak dla mnie te utwory - Aion i EC - mogłyby się znaleźć na tej samej płycie. Po prostu Migdałowi jest bliżej odmiennej stylistyce. Artrosis natomiast już wtedy trochę się odróżniał od Aion a z każdą kolejną płytą te różnice były coraz większe. Praktycznie od Fetish wręcz nie można było ich nawet zakwalifikować do tego samego nurtu nie mówiąc o jakimkolwiek podobieństwie.

Nie dziwię się też temu że czynnik łódzki dobrze się rozumie z poznańskim. Sacriversum wg.mnie było bardzo blisko stylistycznie do tego co się pojawiło na płytach Aion. Jak tak spojrzeć na muzykę z tamtych lat - to takie połączenie jest jak najbardziej naturalne. Jednak w konsekwencji jest to poruszanie się po innych ścieżkach niż Artrosis. Dlatego z muzycznego punktu widzenia bez sensu jest tagowanie EC i podpinanie się pod dorobek Artrosis. Ta muzyka po prostu nie ma ze sobą wiele wspólnego. Co innego patrząc na wydźwięk komercyjny takiego działania. Wiadomo ile osób kojarzy Artrosis a ile Aion i Sacriversum.

CT nie jest złą płytą choć wiadomo że aranż robi swoje. To mniej więcej taki efekt jak zrobienie coveru. Praktycznie gdyby nie wokal to nie wiem ile osób trafiłoby że to nowy Artrosis.

cHrzanek

Aion był zajebisty, a ostatnia płyta z nowym wokalistą zrobiła mi smaka na następne krążki. Szkoda, że się rozpadli.
EC nie kupuję z tym wokalem. Dla mnie to jest kolejny zespół z wyjącą panią do księżyca.

prozac

Masz rację Vincent, że muzyka to nie matematyka. Moja opinia o byłym składzie była całkowicie subiektywna i oparta wyłącznie o moje własne odczucia. Znam zarówno Aion jak i Sacriversum i pamiętam, że parę lat temu na wieść o dołączeniu panów do składu miałem pewne obawy co do charakteru muzyki jaka znajdzie się na płycie ("Con trust" oczywiście). Po mocno elektronicznych "Fetish" i "Melange" obawiałem się pójścia w tym skłądzie w stronę standardowego gotyckiego metalu jakiego jest pełno. Artrosis zawsze miał w sobie coś co go odróżniało od pozostałych kapel powiedzmy "gotyckich" czy też "metalowo- gotyckich" - głównie wokal, klawisze Maćka, charakterystyczne brzmienie automatu. Dwie wspomniane płyty poprzedzające "Con trust" jak słusznie zauważyłeś tymbardziej oddaliły Artrosis od wizerunku gotycko- metalowej kapeli. I stąd moje obawy. Na szczęście zawartość "Con trust" przypadła mi gustu, choć faktycznie głównie za sprawą wokalu (mimo, że innego niż na poprzednich wydawnictwach). Jak dla mnie brakowało jednak bardziej wyrazistej elektroniki i niektóre aranże sprawiały, że miałem wrażenie słuchania płyty "Medeah+ przyjaciele" a nie Artrosis. Pierwszy numer EC faktycznie bardziej pasuje do tego co panowie robili w swoich wcześniejszych projektach i jakoś mnie nie przekonuje. Niczym się nie wyróżnia wśród mnóstwa podobnie grających od wielu lat kapel.
Podpinanie natomiast EC pod Artrosis ma wiadomo cel wyłącznie komercyjny, jak słusznie zauważyłeś - podobieństw muzycznych niemal nie ma. Osobną kwestią jest fakt, że to niezbyt eleganckie moim zdaniem.

vincent

enea

Ja się bardzo cieszę, że losy Artrosis tak się potoczyły a nie inaczej. Żałuję tylko, że parę lat za późno się to stało. Jakby nie patrzeć, to nagranie kolejnej płyty z takimi a nie innymi zapatrywaniami muzycznymi większości, byłoby samobójstwem artystycznym. Jak wspomniano powyżej, Artrosis miało od początku to coś co odróżniało tą muzykę od całej reszty, nieskromnie napiszę od szarej masy i przeciętnej, która inspiruje się np. Nigtwish i pochodnymi
Tak więc Electric Chair nie jest dla mnie strawne. Wątpię, że to się zmieni
Artrosis ole! Smile

ulth

Ja mam nadzieję, że Artrosis medialnie nieco bardziej zaistnieje.
Niestety świadomość wśród narodu, że jest alternatywna i całkiem przyjemna dla ucha muzyka - z tym jest kiepsko. Może się to zmieni po wydaniu płyty, optymistą jestem.
Ale ku temu są tematy, powoli ten by trzeba zamknąć.
Artro ma się całkiem dobrze Smile

.

vincent

Artro ma to szczęście że może liczyć na żelazny elektorat. W pewnym sensie więc stał się zespołem który osiągnął status "znani i lubiani" i pomimo braku płyty czy całkowitej nieobecności w mediach jako tako się sprzedaje (płyty/koncerty). Wczoraj oglądałem Kubę Wojewódzkiego i był tam Czesław Mozil. Nawet on grał ostatnio dla 50 osób gdzie jest przecież na topie i wszędzie go pełno. Na pewno sytuacja się poprawi po nowym krążku - coś tam zawsze napiszą, będzie parę wywiadów Smile

. Jest też duża szansa na to że będzie to bardzo dobra płyta która pomimo osadzenia w strefie dark rock będzie promowana nośnymi utworami w stylu "tysiąc prawd" czy "Już tylko śnij". One z powodzeniem mogłyby latać w radio nawet przed północą Wink

Kwestia siły, chęci i podejścia do promocji ze strony wydawcy.